Bestuurder aansprakelijk voor gebruik gemeentegeld voor onjuiste doelen

Feiten

Het Bureau Medelanders B.V. (hierna: “Bureau Medelanders”) voert inburgeringstrajecten uit in opdracht van de gemeente Rotterdam. Bestuurder en enig aandeelhouder van Bureau Medelanders is Bureau Medelanders Holding B.V. (hierna: “Bureau Medelanders Holding”). X is bestuurder van Bureau Medelanders Holding. De gemeente Rotterdam (hierna: “de Gemeente”) heeft twee overeenkomsten gesloten met Bureau Medelanders met betrekking tot het uitvoeren door Bureau Medelanders van inburgeringstrajecten. Voor de door het bureau uit te voeren werkzaamheden betaalde de Gemeente volgens een opgesteld termijnenschema herhaaldelijk financiële voorschotten.

Naar aanleiding van door X in 2007 ingediend verzoek tot versnelde bevoorschotting heeft de Gemeente laten onderzoeken of Bureau Medelanders het ontvangen gemeentegeld wel – zoals afgesproken – geheel gebruikte voor het uitvoeren van inburgeringstrajecten. Uit dit onderzoek bleek dat 80 % van de voorschotten die de gemeente had verstrekt niet aan inburgering was besteed. Inmiddels bleek Bureau Medelanders in financiële problemen te zijn geraakt. Na het opstellen van een reddingsplan en hernieuwde bevoorschotting door de Gemeente, alsmede de afgifte van een garantieverklaring door X dat de ontvangen gelden geheel zullen worden gebruikt voor inburgeringstrajecten, is Bureau Medelanders op 29 mei 2007 op eigen aangifte failliet verklaard.

Oordeel van de Rechtbank d.d. 12 mei 2010

De rechtbank oordeelt dat Bureau Medelanders in strijd met de afgegeven garantieverplichting het door de Gemeente verstrekte voorschot niet uitsluitend heeft gebruikt voor inburgeringstrajecten. Nu X, als bestuurder van Bureau Medelanders, de garantie heeft gegeven en verantwoordelijk was voor besteding van de gelden, had hij zowel op het moment dat hij de toezegging deed als op het moment dat de gelden aan andere doelen werden besteed dan aan inburgering, volgens de Rechtbank behoren te begrijpen dat Bureau Medelanders haar verplichtingen niet nakwam en – gelet op haar financiële positie – evenmin verhaal zou bieden. Hij heeft zich derhalve zodanig onzorgvuldig jegens de gemeente gedragen dat hem daarvan persoonlijk een ernstig verwijt is te maken waardoor hij op basis van art. 6:162 BW (met inachtneming van de norm voor bestuurdersaansprakelijkheid ex art. 2:9 BW) onrechtmatig heeft gehandeld jegens de Gemeente.

Vervolgens dient de rechtbank de omvang van de door X te betalen schadevergoeding vast te stellen. In dat verband heeft de Rechtbank X gelegenheid gesteld bij akte haar standpunt over het causaal verband tussen de onrechtmatige daad van X en haar schade nader te onderbouwen en de omvang van haar schade nader te specificeren en te onderbouwen.
De rechtbank neemt daarbij tot uitgangspunt dat de schadevergoeding de schuldeiser zoveel mogelijk in de toestand moet brengen waarin hij zou hebben verkeerd indien het schadeveroorzakende feit niet zou hebben plaatsgevonden.

De omvang van de schade moet daarom worden bepaald door een vergelijking van de toestand zoals deze in werkelijkheid is, met de toestand zoals die (vermoedelijk) zou zijn geweest indien het schadeveroorzakende feit niet zou hebben plaatsgevonden. Nu uit het tussen partijen gevoerde debat volgt dat Bureau Medelanders bij niet-betaling van het voorschot door de gemeente waarschijnlijk eerder in staat van faillissement zou zijn verklaard en de gemeente de opdracht dan aan een ander zou hebben moeten geven, dienen deze omstandigheden bij het bepalen van het causaal verband en de omvang van de schadevergoeding te worden betrokken.