ACM Toezicht op Verticale Overeenkomsten: Prioritering van Consumentenwelvaart in de Voorhoede

Op 20 april 2015 publiceerde de Autoriteit Consument & Markt (ACM) een visiedocument waarin zij haar strategie en prioriteringsbeleid uiteenzet met betrekking tot verticale overeenkomsten. Het basiselement hierbij is het toezicht op consumentenwelzijn.

Eind vorig jaar kondigde ACM aan dat een dergelijk document in de maak was. Tijdens een toespraak op 2 oktober 2014 verklaarde Chris Fonteijn: “Verticale overeenkomsten waren voor ons eerder niet prioritair”. Recente veranderingen echter hebben ACM doen heroverwegen hoe zij haar beleid en houding tegenover deze overeenkomsten beoordeelt. Fonteijn voegde toe: “Verticale beperkingen hebben onze aandacht. Dat wordt gesteund door de economische ontwikkelingen. Uiteraard zijn internationale trends op dit gebied iets wat we ook nauwgezet volgen.”

Naar mijn mening is het visiedocument van de ACM dat met zoveel verwachting in de lucht hing, een teleurstelling. Het biedt bedrijven weinig houvast. De ACM blijft erg algemeen in haar commentaar op consumentenwelzijn en lijkt vooral haar eerder passieve houding te willen goedpraten.

Verticale overeenkomsten zijn afspraken tussen bedrijven die zich op verschillende niveaus van een distributieketen bevinden, bijvoorbeeld tussen een producent en een distributeur of tussen een leverancier en een retailer. Doorgaans komen er zaken aan de orde als prijszetting, internetverkoop, toestemming voor productplaatsing op vergelijkingssites, en meer.

Ik was echter teleurgesteld dat de ACM veel van deze relevante punten onbesproken liet. Hoewel de autoriteit five scenario’s uitwerkte, bleven concrete handvatten voor de beoordeling van dergelijke overeenkomsten in de praktijk uit.

Wat betreft de ACM’s houding tegenover verticale restricties blijkt dat de autoriteit alleen zal optreden als het consumentenwelzijn ernstig wordt geschaad. De autoriteit stelt dat bedrijven zelf het beste kunnen beoordelen wat de effecten zijn van gemaakte afspraken. De uitleg hierover van de ACM op een informatiekaart van slechts één pagina kan gezien worden als nietszeggend en gebrekkig.

Als reden voor dit gebrek aan toezicht geeft de ACM aan dat zij simpelweg te weinig tijd en mankracht heeft. De autoriteit zou alleen actie ondernemen als het consumentenwelzijn ernstig genoeg wordt geschaad. Maar hoe ernstig ‘ernstig’ is, blijft onduidelijk.

In mijn conclusie biedt het visiedocument van de ACM weinig nieuws en geen concrete handvatten voor bedrijven. Ik krijg de indruk dat het gebrek aan prioriteit voor verticale overeenkomsten uit het verleden ook in de toekomst zal blijven bestaan.

Meer weten over verticale overeenkomsten? Aarzel dan niet om contact op te nemen met Minos van Joolingen of Esra van der Wolk via e-mail. Ook kunt u op de hoogte blijven van dit onderwerp door onze eBooks en nieuwsbrieven te downloaden; de links staan op deze pagina.