Werkgever vergist zich 1 dag: voor wiens rekening en risico?

expertise:

Employment law

newsletter:

Wilt u meer weten over dit onderwerp, schrijf u in voor onze nieuwsbrief

This field is for validation purposes and should be left unchanged.

29 January 2013

Hét kenmerk van de arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd is dat deze na het verstrijken van de tijd van rechtswege eindigt. De wet kent hierop een uitzondering, namelijk indien de arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd zonder tegenspraak wordt voortgezet. Men noemt dit in de praktijk ‘stilzwijgende voortzetting’. In dat geval wordt de arbeidsovereenkomst geacht voor dezelfde tijd (met een maximum van 1 jaar) op de vroegere voorwaarden te zijn verlengd. Weinig ruimte voor discussie zou je denken. Toch moest onlangs het Hof Den Bosch eraan te pas komen in een zaak waar werkgever zich 1 dag vergiste en discussie ontstond over de vraag of de arbeidsovereenkomst zonder tegenspraak was voortgezet. Wat was er aan de hand? Wie kreeg gelijk?

Casus
Werknemer is op 12 september 2011 in dienst getreden bij werkgever op basis van een arbeidsovereenkomst voor 6 maanden, in de functie van Vestigingsmedewerker. Partijen hebben voor of op de laatste dag van het dienstverband niet gesproken over verlenging of beëindiging van de arbeidsovereenkomst. Op 12 maart 2012 verschijnt werknemer gewoon op zijn werk en gaat op de gebruikelijke wijze aan de slag met zijn werkzaamheden. Pas in de loop van de middag, rond 15.00u, wordt aan hem een brief overhandigd waarin het volgende staat vermeld: “Op 12 maart 2012 loopt uw tijdelijke arbeidsovereenkomst af. Deze overeenkomst wordt niet verlengd. Uw laatste werkdag is derhalve 12 maart 2012. Met deze brief bevestigen wij het beëindigen van uw dienstverband”.

Kort geding
Werknemer stelt zich op het standpunt dat het dienstverband zonder tegenspraak is voortgezet en daarmee op grond van de wet een nieuwe arbeidsovereenkomst voor dezelfde duur is aangegaan. Immers hij heeft 1 dag gewerkt na afloop van het eerste contract en daarmee is de arbeidsovereenkomst stilzwijgend voortgezet. Werknemer vordert in kort geding wedertewerkstelling en loondoorbetaling. Werkgever stelt dat de arbeidsovereenkomst van rechtswege is geëindigd op 11 maart 2012 en dat er geen sprake is van voortzetting. De kantonrechter volgt de werknemer in zijn redenering en wijst de loonvordering toe. De vordering tot wedertewerkstelling wordt afgewezen.

Hoger Beroep
Werkgever is het niet eens met de kantonrechter en gaat in hoger beroep. Het Hof stelt voorop dat een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd van rechtswege eindigt, wanneer de tijd die in de overeenkomst is aangegeven, is verstreken. Vervolgens wijst het Hof op de uitzondering die de wet geeft, welke uitzondering bepaalt dat indien de arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd zonder tegenspraak wordt voortgezet, de overeenkomst wordt geacht voor dezelfde tijd (met een maxium van 1 jaar) op de vroegere voorwaarden te zijn aangegaan.

Hierbij gaat het er volgens het Hof om of de werknemer op grond van de gedragingen van de werkgever heeft mogen aannemen dat de arbeidsovereenkomst na afloop van de bepaalde tijd, stilzwijgend werd voortgezet.

Het Hof is in deze casus van oordeel dat dit het geval is en overweegt daartoe dat werkgever de werknemer op 12 maart 2012, de dag na afloop van de arbeidsovereenkomst, heeft toegelaten op het werk en werknemer zijn werkzaamheden heeft laten voortzetten tot 15.00uur. Hiermee heeft werkgever het vertrouwen gewekt dat de arbeidsovereenkomst stilzwijgend werd voortgezet. Dat werkgever zich een dag heeft vergist in de einddatum, is een omstandigheid die voor rekening en risico van werkgever komt. Door werkgever wordt nog aangevoerd dat op haar geen verplichting rust om aan de werknemer mee te delen dat de arbeidsovereenkomst niet verlengd wordt. Het Hof erkent dit, echter oordeelt dat als werkgever dit niet eerder kenbaar wil maken aan werknemer, dan van werkgever wel verwacht mag worden dat zij de werknemer na de einddatum niet meer tot het werk toelaat.

Deze discussie had eenvoudig voorkomen kunnen worden door de werknemer tijdig schriftelijk te informeren / bevestigen dat de arbeidsovereenkomst niet wordt voortgezet. Overigens, soms bestaat hiertoe ook een verplichting. bijvoorbeeld ten aanzien van de termijn wanneer dit moet gebeuren, op grond van bijv. de arbeidsovereenkomst of CAO.